Matthew Quick "Prawie jak gwiazda rocka"

Życie to ciągłe wzloty i upadki. Od czasu do czasu los rzuca nam kłody pod nogi – mniejsze bądź większe – które albo uda nam się przeskoczyć, albo potkniemy się o nie, aby za jakiś czas wstać i iść dalej. Silniejsi, bogatsi o kolejną wartościową lekcję. I choć mówi się, że po każdej burzy wychodzi tęcza, to w świetle wszystkich kłopotów, które stają na naszej drodze, często trudno jest zachować tak pozytywne nastawienie.  Wręcz przeciwnie, niekiedy wydaje nam się, że już nie będzie lepiej, że to koniec. Jednak Matthew Quick po raz kolejny w swojej powieści pokazuje nam, że nic nie jest niemożliwe.

Poznajcie pewną siedemnastolatkę. Biologiczny ojciec zostawił ją, kiedy była mała, dlatego teraz mieszka tylko z mamą. A mieszkają w bardzo nietypowym miejscu, bo w szkolnym autobusie, często martwiąc się o to, w jaki sposób zdobędą pożywienie. Nie jest im łatwo. Mimo to, dziewczyna nie traci nadziei i, choć trudno w to uwierzyć, ma w sobie tyle energii i optymizmu, że może nimi zarażać wszystkich dookoła. Aktywnie bierze udział w spotkaniach Federacji Fantastycznych Fanatyków Franksa, pomaga Chrystusowym Diwom z Korei w nauce angielskiego, a w każdą środę odwiedza dom spokojnej starości, aby stoczyć słowną walkę z Joanną Sędziwą. Ta dziewczyna aż kipi radością. Oto Amber Appleton!

"(...) zanim życie ostatecznie rozprawi się z człowiekiem, zadaje mu potworne
ciosy. Jednak po każdym upadku trzeba się wziąć w garść (...)"

Prawie jak gwiazda rocka to moje drugie spotkanie z twórczością Matthew Quicka, którego nie mogłam się doczekać. Autor już raz pokazał mi, że potrafi tworzyć ciekawe historie, które mimo niełatwej tematyki, przedstawia w lekki sposób. Podobnie było również w tym przypadku. Choć autor opisuje nam niełatwe życie nastolatki, przybliżając problemy zarówno jej, jak i innych rówieśników, to robi to w bardzo przystępny sposób. Dzięki narracji pierwszoosobowej, język powieści jest prosty i typowo młodzieżowy, co sprawia, że powieść na pewno najlepiej trafia właśnie do tej grupy wiekowej, choć myślę, że i starsi czytelnicy mogą znaleźć w niej coś dla siebie. Dodatkowo autor utrzymuje swą powieść w humorystycznym nastroju, co przy takiej tematyce może wydawać się małym paradoksem. A jednak. Matthew Quick przełamał te granice, przez co czytając Prawie jak gwiazda rocka niejednokrotnie napotkamy okazję do śmiechu.

Sięgając po tę powieść, musicie wiedzieć, że nie ma w niej skomplikowanej fabuły czy wielu niespodziewanych zwrotów akcji. Bowiem tutaj nie o to chodzi. Matthew Quick tworzy takie historie, które mają wzbudzić w nas nadzieję; napełnić optymizmem. Jego utwory mogą niejedną osobę skłonić do małych refleksji na temat własnego życia, czy chociażby samej powieści. Wprawdzie Prawie jak gwiazda rocka to nie tylko chwile radości, gdyż w pewnym momencie zdarza się coś, co diametralnie wszystko zmienia i sprawia, że serce czytelnika rozpada się na kawałki. Jednak właśnie ta sytuacja pokazuje nam, że z każdego dołka można się wydostać, nawet tego najgłębszego, który sprawia wrażenie niemożliwego do pokonania. Trzeba tylko wierzyć, że się uda i dopuścić do siebie pomoc bliskich, którzy zawsze chcą dla nas jak najlepiej.

"- Życie toczy się dalej - rzuca. - Niezależnie od tego, czy postanawiamy się nim cieszyć,
czy nie. Więc równie dobrze możesz znaleźć sposób, żeby cieszyć się tymi
aspektami, którymi się da. Nie możesz tak po prostu zrezygnować z życia. Amber."

Główna bohaterka to osoba niesamowicie pozytywna, ciepła, ale też nietuzinkowa. To właśnie ona nadaje tej książce swój własny, niepowtarzalny charakter. Choć jest jeszcze młodą dziewczyną, to na pewno w wielu sytuacjach mogą brać z niej przykład nawet i nieco starsze osoby. Bowiem faktem jest, że wiele z nas wciąż zakłada maski, udając zupełnie kogoś innego. Z różnych powodów. W różnych celach. Chcemy przypodobać się reszcie społeczeństwa, wstydzimy się tego, kim jesteśmy naprawdę, nie chcemy pokazać swojej prawdziwej twarzy. Boimy się być oryginalni. Boimy się być sobą. A Amber? Ona niczego nie udaje. Nie zaczyna swojego dnia od nałożenia tej metaforycznej maski. Nie zadaje sobie pytania Co pomyślą o mnie inni? Nie wstydzi się tego, kim jest. Myślę, że właśnie w tej kwestii powinniśmy brać z niej przykład. Dlatego Prawie jak gwiazda rocka, choć jest książką młodzieżową, równie dobrze może pozostawić coś po sobie w nieco starszych czytelnikach.

Równie świetnym i nadającym oryginalności tej książce aspektem, są wiersze, a konkretnie haiku pochodzące z Japonii. Ta forma poetycka już sama w sobie jest bardzo specyficzna, ponieważ składa się zaledwie z siedemnastu sylab, podzielonych na trzy linijki. Osobiście raczej nie zagłębiam się w taki rodzaj poezji, mimo iż wcześniej słyszałam o nim co nieco. Dlatego dopiero dzięki tej książce zobaczyłam, jak wiele można przekazać za pomocą tylko kilku słów, ułożonych w króciutki wierszyk i byłam pod wrażeniem. Pomysł na umieszczenie ich w tej powieści, zdecydowanie był strzałem w dziesiątkę.

"- Dlaczego niektórzy ludzie przechodzą przez życie, nie doświadczając żadnej
większej tragedii, a innym wciąż przydarzają się straszliwe rzeczy?"

Prawie jak gwiazda rocka to nie tylko powieść o dorastaniu, ale także o sile przyjaźni, nadziei czy problemach z akceptacją otoczenia. Ze względu na swoją tematykę, może być idealną odskocznią od własnych problemów, a także solidną dawką optymizmu w chwilach, kiedy nam samym go brakuje. Matthew Quick to naprawdę obiecujący pisarz i jak dla mnie, jeden z najlepszych twórców powieści młodzieżowych tego typu. Jego historie bezpowrotnie zapadają w pamięć, a bohaterowie, których kreuje, są kolorowi, lecz nie przerysowani, często po prostu wyjątkowi w swojej prostocie. Dlatego jeśli szukacie książki, która ma w sobie wszystko to, o czym napisałam powyżej, to Prawie jak gwiazda rocka na pewno będzie trafionym wyborem. Bez kitu! 

 ocena:

8/10

autor: Matthew Quick
tytuł: Prawie jak gwiazda rocka
ilość stron: 380
wydawnictwo: Otwarte/Moondrive

Książka bierze udział w wyzwaniu Czytam Young Adult