Arthur Conan Doyle "Studium w szkarłacie"

autor: Arthur Conan Doyle
tytuł: Studium w szkarłacie
ilość stron: 189
wydawnictwo: Algo

Doktor John Watson powraca z wojny w Afganistanie i rozpoczyna poszukiwanie mieszkania. Wtedy na jego drodze staje Sherlock Holmes, który z kolei potrzebuje współlokatora. Panowie zamieszkują razem, a miedzy nimi szybko rodzi się przyjaźń, mimo wielu przeciwieństw w ich charakterach. Wkrótce zaczynają wspólne śledztwo w sprawie dwóch tajemniczych morderstw w Londynie. Zabójca pozostawia po sobie jeden ślad – słowo „Rache” wypisane na ścianie własną krwią – który zaprowadzi ich do wydarzeń sprzed wielu lat.

O słynnym detektywie, Sherlocku Holmesie, chyba każdy z nas słyszał przynajmniej raz. Ta intrygująca postać, choć została wykreowana ponad sto lat temu, nadal wiedzie prym, a kolejni czytelnicy bardzo chętnie sięgają po powieści z nim w roli głównej. Nic dziwnego, w końcu dzieła Arthura Conan Doyle’a stały się już klasykiem, lekturą obowiązkową dla wszystkich miłośników kryminałów czy powieści detektywistycznych. Przyznam, że sama do tej pory nie sięgałam po dużą ilość klasyków, zazwyczaj wiedziona obawą przed trudniejszym językiem, jakim są napisane.  Jednak w tym wypadku nie mogłam postąpić inaczej, niż sięgnąć po pierwszy tom przygód tego niezwykle intrygującego detektywa oraz jego przyjaciela.

"Błędem jest utożsamiać dziwne z tajemniczym. Najpospolitsza zbrodnia często
może być najbardziej tajemnicza, jeśli nie ma w niej żadnej nowej czy specjalnej
cechy, z której dałoby się wydedukować prawdę."

Studium w szkarłacie zostało podzielone na dwie części. W pierwszej z nich, dzięki pierwszoosobowej narracji Johna Watsona, poznajemy zarówno jego, jak i Sherlocka Holmesa. Doktor opowiada nam o swojej przeszłości, od wyjazdu do Afganistanu aż po powrót do Londynu, tłumacząc dlaczego znajduje się w takiej właśnie sytuacji, a także opowiada nam o swoim nowym, ekscentrycznym współlokatorze, obnażając przed czytelnikiem jego cechy i charakterystyczne zachowania. Mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że wszystkie te informacje zostają nam podane w formie pamiętnika, który skrupulatnie prowadzi Watson. W tej części dowiadujemy się również o nowej sprawie, kolejnej zagadce do rozwiązania i obserwujemy jak Holmes zbiera kolejne wskazówki. Natomiast w drugiej części zawarte są odpowiedzi na wszystkie pytania. Autor rozpoczął ją od opowiedzenia nam historii, która doprowadziła do popełnionych morderstw, a następnie pozwolił nam poznać całkowite rozwiązanie tej tajemnicy. Obie części są równie ciekawe i zajmujące, dzięki czemu nie nudziłam się ani chwilę.

Muszę przyznać, że książka ta zaskoczyła mnie już na samym początku, ze względu na swój język. Owszem, można się zorientować, że książkę napisano bardzo wiele lat temu, ponieważ autor skrupulatnie oddał realia epoki, w której żył, jednak język powieści wcale nie należy do trudnych, a co więcej, czytało mi się ją bardzo płynnie i szybko. Nic dziwnego, w końcu powieść o nadzwyczajnym detektywie, żyjącym w dziewiętnastowiecznym Londynie, po którego ulicach podróżuje się dorożkami, to dla mnie idealne połączenie. Można powiedzieć, że mam małą słabość do takich klimatów, dlatego bardzo się cieszę, że mogłam odbyć taką podróż w przeszłość i rozwiązywać tę zagadkę razem z Sherlockiem Holmesem. A przynajmniej próbować.

"- Nigdy nie należy lekceważyć sobie nawet najmniejszej szansy.
- Dla wielkich umysłów nic nie jest małe - sentencjonalnie zauważył Holmes."

Sama zagadka zawarta w książce nie jest aż tak skomplikowana, jak wcześniej się tego spodziewałam i nie stanowi jedynego wątku w tej części. Autor poświęcił więcej uwagi postaciom, dając czytelnikowi możliwość poznania ekscentrycznego charakteru Holmesa, przyjrzenia się metodom jego pracy czy obserwowania, jak pomiędzy nim a Watsonem rodzi się przyjacielska relacja. Myślę, że jest to jak najbardziej potrzebny zabieg, który umożliwia nam zaprzyjaźnienie się z bohaterami na wiele kolejnych tomów, w których to poznamy bardziej zawiłe intrygi.

To, co wciąż zaskakuje mnie w postaci detektywa, jest jego niespotykana zdolność do dedukcji. Chyba mało kto potrafiłby odczytać tak wiele informacji z pozornie nieistotnych szczegółów, lecz jemu przychodzi to bez najmniejszych trudności. Jak odgadnąć czyjś wzrost, mając do dyspozycji tylko ślady jego butów w grząskim gruncie? Skąd wiadomo, że morderca ma zaróżowione policzki, skoro na miejscu zbrodni znajdują się tylko jego ślady krwi? Na te pytania odpowie Wam tylko i wyłącznie Holmes. I choć na początku czytelnikowi może wydawać się, że te wszystkie małe elementy nie mają żadnego znaczenia w sprawie, to kiedy w końcu Sherlock dokładnie opisuje nam swoją dedukcję możemy jedynie zadać sobie pytanie: „Jak to możliwe, że nie pomyślałem o tym wcześniej?”

"Uważam, że mózg człowieka to małe, puste pomieszczenie, które powinieneś
umeblować przedmiotami według swojego wyboru."

Zbiór książek o Sherlocku Holmesie niezaprzeczalnie stał się serią ponadczasową. Jestem prawie pewna, że miłośnicy powieści detektywistycznych znajdą w niej wszystko to, co powinny zawierać utwory pochodzące z tego gatunku. Mam wrażenie, że Studium w szkarłacie to tylko wstęp do kolejnych części, w których autor przygotował znacznie bardziej zawiłe zagadki. Teraz, kiedy poznałam już pierwszy tom tego cyklu, śmiało mogę go polecić dosłownie wszystkim, którzy zaczytują się w podobnych gatunkowo pozycjach. Mam nadzieję, że będziecie oczarowani tak samo jak ja. 

ocena:

8/10