Colleen Hoover "Pułapka uczuć"

autor: Colleen Hoover
tytuł: Pułapka uczuć
ilość stron: 285
wydawnictwo: W.A.B


Wiele osób uważa, że przeprowadzka do innego miasta czy kraju to idealna okazja do tego, aby uciec od toksycznej przeszłości i zacząć nowe życie. Zupełnie obce otoczenie ma dać nam poczucie, że zakończyliśmy pewien etap w swoim życiu i teraz możemy zacząć budować je na nowo. Kiedy osiemnastoletnia Layken traci ojca, jej życie lega w gruzach. Właśnie wtedy, razem z mamą oraz młodszym bratem postanawiają sprzedać dom i zacząć nowe życie w Michigan. Dziewczyna ma nadzieję, że będąc tysiące kilometrów od dotychczasowego miejsca zamieszkania, poradzi sobie z przytłaczającą rzeczywistością i na nowo zacznie cieszyć się każdym dniem. Jednak kiedy pozna nowych sąsiadów z naprzeciwka, w jej życiu ponownie pojawi się wiele zawirowań.

Colleen Hoover w bardzo szybkim tempie stała się jedną z moich ulubionych autorek. Jej niezaprzeczalny talent do tworzenia poruszających, emocjonalnych historii, urzekł mnie już na samym początku. Autorka bardzo dobrze wie, jak zagrać na uczuciach czytelnika, przez co jej powieści stają się jeszcze bardziej wyraziste i barwne. Sięgając po Pułapkę uczuć spodziewałam się dokładnie tego, co otrzymałam w Hopeless czy Maybe someday. Coś niezwykłego, chwytającego za serce. Jednak tym razem autorka chyba nie do końca spełniła moje oczekiwania, a ja czuję mały niedosyt.

"Żałowanie do niczego nie doprowadzi. To patrzenie w przeszłość, której
nie można zmienić. Kwestionowanie rzeczy na bieżąco może zapobiec żałowaniu
czegoś w przyszłości."

To nie tak, że Pułapka uczuć jest złą książką. To nie tak, że całkowicie nie przypadła mi do gustu. Jest to debiut autorki, w którym widać, że dopiero rozwija ona swój warsztat pisarski, że jeszcze nie do końca wie, w jaki sposób poprowadzić akcję, aby porwać czytelnika od samego początku, czy uniknąć wprowadzania wydarzeń, które tylko niepotrzebnie zapychają fabułę. Jednym z minusów tej książki jest właśnie to, że przez kilka pierwszych rozdziałów miałam problem z wczuciem się w tę historię. Autorka za bardzo pospieszyła się z rozwojem wydarzeń, sprawiając, że główni bohaterowie już po trzech dniach znajomości czują do siebie coś więcej. Owszem, lubię powieści, w których akcja szybko się toczy, nie pozwalając czytelnikowi się nudzić, jednak w książkach tego typu znacznie lepiej jest nieco przystopować, czego Colleen Hoover niestety nie zrobiła. Ten fakt sprawił, że cała historia niejednokrotnie wydawała mi się być zbyt przerysowana i nienaturalna.

Dodatkowo, jak wspomniałam wcześniej, odnalazłam w tej książce kilka momentów, które wydawały mi się być zupełnie zbędne. Miałam wrażenie, że ich jedynym celem jest stworzenie pozornej akcji, aby czytelnik miał wrażenie, że ciągle coś się dzieje. Choć zaintrygował mnie sam pomysł na fabułę, gdyż wcześniej nigdy nie czytałam powieści traktującej o relacji tego typu, to jednak nie dało się nie zauważyć tych zgrzytających elementów. Na szczęście autorce udało się mnie zaskoczyć, nawet niejednokrotnie. Zwroty akcji były nieprzewidywalne i za to duży plus. Mimo, że w niektórych sytuacjach próbowałam odgadnąć, co wydarzy się dalej, to ani razu mi się to nie udało.

"Nie da się uciec do innego miasta, do innego miejsca, innego stanu. Przed
czymkolwiek byśmy uciekali, to coś jedzie razem z nami. Zostaje z nami, dopóki nie
znajdziemy sposobu, żeby się z tym zmierzyć."

Autorka poruszyła w tej powieści dosyć trudne tematy, opisując skomplikowaną i w pewnym stopniu nietypową relację między dwojgiem ludzi, a także przedstawiając zmagania bohaterów ze śmiercią ich bliskich. Historia ta nie przez cały czas jest kolorowa, wręcz przeciwnie. Niejednokrotnie uświadamia nam, że są rzeczy, które wywołują w nas ogromny lęk, ale mimo to, nikt nie zdoła przed nimi uciec. Pokazuje również, że przed życiem nie można uciec, nawet jeśli wydaje nam się, że zaczęliśmy wszystko od nowa. Przed przeszłością nie można się ukryć, prędzej czy później ona i tak nas doścignie.

W Pułapce uczuć bardzo ważną kwestię stanowi poezja. Cała książka bogata jest w wiele długich wierszy, pisanych przez bohaterów, którzy wyrażają w nich swoje własne uczucia. Dzięki tym utworom, możemy zajrzeć w głąb ich serca i poznać emocje, które targają nimi we wszystkich trudnych momentach. Dodatkowo, na początku każdego rozdziału zostały umieszczone cytaty z piosenek The Avett Brothers, czyli ulubionego zespołu głównej bohaterki. Choć nie do końca są to moje klimaty muzyczne, to musicie wiedzieć, że uwielbiam podobne zabiegi w książkach i zawsze po skończonej lekturze poświęcam chwilę na przesłuchanie wspomnianych utworów. Jeśli słuchanie muzyki Was nie rozprasza, to myślę, że ciekawym pomysłem może być również słuchanie podanych piosenek podczas czytania.

"Życie nie staje na cholernej drodze dlatego, żeby mu wszystko oddać i dać się dalej nieść.
Życie chce, żeby z nim walczyć. Uczyć się, jak sprawić, żeby było nasze."

Choć Pułapka uczuć ma w sobie kilka niedociągnięć i nie urzekła mnie tak bardzo, jak inne książki Colleen Hoover, która miałam okazję przeczytać, to mimo wszystko była bardzo przyjemną lekturą, dzięki której można na jakiś czas zapomnieć o rzeczywistości i przez kilka godzin żyć problemami bohaterów. Jest to książka, przy której można śmiać się czy płakać, bo jak wspominałam wcześniej, Colleen Hoover wie jak wywołać w czytelniku całą gamę różnorodnych emocji, lecz w jej debiutanckim utworze nie jest to jeszcze tak mocno wyczuwalne, a autorka dopiero się rozkręca. Jeśli dotychczas nie mieliście okazji przeczytać żadnej powieści spod jej pióra to raczej poleciłabym Wam inne jej książki, jednak jeśli już wiecie, jak duże umiejętności posiada Colleen Hoover, to Pułapka uczuć będzie dla Was świetną odskocznią od ciężkiego dnia.

ocena:

6,5/10 

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu - (38,5/167 cm; + 2 cm)

52 książki w 2016 roku - 14/52
Czytam Young Adult

P.S Kochani! Ze względu na to, że wyjeżdżam, przez najbliższy tydzień niestety nie będę mogła zajmować się blogiem, ani też odwiedzać Waszych. Jednak zaraz po powrocie nadrobię wszystkie zaległości i myślę, że wtedy już powrócę do częstszego publikowania recenzji, bo wiecie, że ostatnio było z tym u mnie nieciekawie. Na szczęście wakacje zbliżają się do nas wielkimi krokami, co oznacza, że mam coraz więcej czasu na czytanie :D Także do zobaczenia za tydzień!