Remigiusz Mróz "Ekspozycja"

autor: Remigiusz Mróz
tytuł: Ekspozycja
ilość stron: 480
wydawnictwo: Filia

Krzyż to niewątpliwie znak rozpoznawczy Giewontu. Codziennie przechadza się tam wielu turystów, pragnących zobaczyć to, charakterystyczne dla naszych gór, miejsce. Właśnie tam, pewnego marcowego dnia, dochodzi do morderstwa. Ciało nagiego, starszego mężczyzny zostaje znalezione na krzyżu, a to zapoczątkowuje serię kolejnych, tajemniczych zabójstw. Na pierwszy rzut oka, nie mają ze sobą one nic wspólnego. Morderca nie pozostawia po sobie prawie żadnych śladów, oprócz monety, którą za każdym razem można znaleźć w ustach ofiary. Śledztwa podejmuje się komisarz Wiktor Forst, który razem z dziennikarką Olgą Szrebską, będzie musiał odkryć powiązanie między przestępstwami.

Ostatnimi czasy, Mróz to bardzo głośne nazwisko wśród polskich pisarzy. Autor ma na swoim koncie wiele książek, które można znaleźć na listach bestsellerów. Chwalone i polecane przez wielu czytelników, ciągle zbierają pozytywne opinie. Przyznam, że dosyć długo zwlekałam z sięgnięciem po jego twórczość, mimo że jest to gatunek, w którym lubię się zaczytywać. Teraz postrzegam to jako duży błąd, bowiem dzięki Ekspozycji i ja dołączyłam do grona fanów Mroza. 

"- Ktoś go rozpoznał? - zapytała z uśmiechem Szrebska.
- Jeśli liczba lajków pod odpowiedzią świadczy o jej prawdziwości, to jest to nie kto inny jak
 Nergal ćwiczący przed następnym koncertem."

Pierwsza część trylogii z komisarzem Forstem zawiera bardzo dokładnie skonstruowaną i dobrze przemyślaną fabułę. Tworząc tak zawiłą intrygę, trzeba bardzo się natrudzić, żeby wszystkie wątki zostały dopracowane i żeby czytelnik nie doszukał się żadnych nieścisłości czy niedomówień. Widać, że autor świetnie sobie z tym poradził. Jego książka toczy się na niejednej płaszczyźnie, pojawia się w niej wiele zawiłości, ale wszystko zostało bardzo dobrze ze sobą powiązane. Dzięki temu fabuła niesamowicie wciąga. Akcja cały czas trzyma w napięciu, tak naprawdę co chwilę coś się dzieje. Jeśli główny bohater akurat nie odkrywa kolejnej karty w swoim śledztwie, to pewnie właśnie walczy o swoje życie, uciekając z rosyjskiego więzienia. Pojawia się tutaj także wątek historyczny, który będzie miał duże znaczenie dla całej sprawy. Nie musicie nawet próbować rozwiązywać tej zagadki czy odgadywać tożsamości mordercy, bo Remigiusz Mróz i tak Was zaskoczy.

Nie ma też mowy o nudzie, jeśli chodzi o miejsce akcji. Jeśli myślicie, że Wiktor Forst, rozwiązując swoją sprawę, pozostanie w jednym miejscu, muszę Wam powiedzieć, iż jesteście w błędzie. Szczyt Giewontu to tylko wierzchołek góry lodowej, bowiem ślady mordercy prowadzą znacznie dalej. Komisarz będzie musiał odwiedzić naszych wschodnich sąsiadów, a nawet przenieść się na inny kontynent. W każdym z tych miejsc przeżywa równie niebezpieczne przygody i niejednokrotnie ma się wrażenie, że los przez cały czas jest przeciwko niemu.

"- Nie wybiegałem tak daleko myślami - odparł, wpatrując się w jej oczy. - prosta zasada
mówi, by gasić trwające pożary i nie przejmować się tymi, które dopiero wybuchną."

Mogłoby się wydawać, że Remigiusz Mróz nie zapomniał w swojej powieści o niczym. Jest wciągająca fabuła, szybka, trzymająca w napięciu akcja... Nie mogło również zabraknąć nieszablonowych bohaterów. Wiktor Forst to uparty, zawsze robiący innym na przekór komisarz, o naturze buntownika. Cierpiący na migrenę, uzależniony od gum cynamonowych, które zawsze musi mieć pod ręką. Niestety nie może pochwalić się dobrą opinią, jest taką czarną owcą wśród swoich kolegów po fachu. Lepiej nie próbujcie mu czegoś zabraniać, bo już na wstępie będziecie przegranymi. Komisarz Forst zrobi dokładnie to czego mu nie wolno. Jego towarzyszka Olga również może pochwalić się mocną osobowością. Uparta, zawzięcie dążąca do celu dziennikarka, szukająca idealnego tematu do telewizji, który przyniesie jej chwałę i respekt. Razem z Wiktorem tworzą świetny duet, w którym nie brak ironicznych uwag i sarkastycznych żartów. To właśnie dzięki nim, na Waszej twarzy niejednokrotnie pojawi się uśmiech.

W kryminałach zazwyczaj oczekuje się szokującego zakończenia, która pozostawi nas w osłupieniu i nie pozwoli się pozbierać przez długi czas. W tym wypadku, jako że jest to początek trylogii, myślałam, że autor zakończy książkę dosyć spokojnie, że już nic więcej się nie stanie, a nowe przygody i kolejne zwroty akcji otrzymam dopiero w kolejnej części. Ale nie, tak się nie stało. Dwa zdania. Tyle wystarczyło autorowi, aby zmienić bieg całej książki, aby wbić mnie w fotel i pozostawić w ogromnym szoku na kolejne piętnaście minut, kiedy to wpatrywałam się właśnie w te ostatnie dwa zdania, nie mogąc uwierzyć. Wcześniej pisałam, żebyście nie próbowali odgadywać tożsamości mordercy, bo to niemożliwe. Prawda jest taka, że nieważne co będziecie próbowali przewidzieć, autor i tak Was zaskoczy.

"- Mam kartotekę?

- U mnie wszyscy ją mają"

- I co tam o mnie piszą?

- Że wyjątkowy z ciebie imbecyl."

Podsumowując, Ekspozycja to naprawdę dobrze skonstruowany kryminał, który dostarczy Wam ogromnej rozrywki. Świetnie przemyślane intrygi przez cały czas trzymają w napięciu, a nieszablonowi bohaterowie dodatkowo urozmaicają całą fabułę. Jeśli więc szukacie takiej książki, to bez wahania polecam Wam właśnie tę pozycję. Ale uwaga: powieść ta jest również bardzo niebezpieczna. Dlaczego? Kiedy już raz weźmiecie ją do ręki, wtedy nie ma powrotu. Historia tajemniczych zabójstw wciągnie Was bez końca i nie będziecie mogli się z nią rozstać, dopóki nie dotrzecie do zakończenia.

ocena:

8/10 

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu - (9,5/167 cm; +3,4 cm)

52 książki w 2016 roku - 4/52

Mini Book Challenge 2016 - Powieść kryminalna lub thriller polskiego autora