Tahereh Mafi "Dar Julii"

tytuł: Dar Julii
autor: Tahereh Mafi
seria: Dotyk Julii (tom 3)
ilość stron: 384
wydawnictwo: Otwarte

Kiedyś swoją moc uważała za największą słabość. Teraz nauczyła się, jak ją wykorzystać. I zrobi to, aby ostatecznie pokonać okrutnego wroga - Komitet Odnowy. Zadanie nie jest proste, dlatego Julia będzie potrzebowała pomocy osoby, od której nigdy nie spodziewałaby się jej dostać. Jak zaufać komuś, kto kiedyś bezlitośnie cię skrzywdził? Jak zmienić nienawiść w sympatię... A może nawet coś więcej? Czy to w ogóle możliwe?

Nie mogę uwierzyć, że moja przygoda z tą trylogią właśnie dobiega końca, że już nigdy nie poznam nowych przygód bohaterów. Zawsze, kiedy sięgam po ostatnią część jakiejś niesamowitej serii, towarzyszą mi różne emocje: żal i smutek, spowodowane świadomością, że to ostatnie spotkanie z moimi ulubionymi postaciami, lecz także ekscytacja i ogromna radość, wywołane tym, że jednak mogę przeżyć z nimi jeszcze tych kilka chwil. W tym przypadku nie było inaczej. Obiecałam sobie, że nie skończę tej książki w jeden dzień, choćby nie wiem co. To byłoby zdecydowanie za szybko. Tymczasem, przeczytanie tych czterystu stron zajęło mi zaledwie kilka godzin, więc mój plan całkowicie spalił na panewce.

Wróćmy jednak do początku lektury. Już podczas czytania pierwszej strony zauważyłam jedną zmianę. Było inaczej. Czegoś brakowało. Lecz nie musiałam się nad tym długo zastanawiać. Gdzie podziały się skreślenia? Te, które były jedną z najbardziej charakterystycznych cech tej trylogii, które dodawały jej niepowtarzalności? W "Darze Julii" już ich nie znajdziemy. Z jednej strony bardzo mi tego brakowało, jednak wiedziałam, że wiąże się to z transformacją, jaką przeszła bohaterka. Widać, że jej tok myślenia zupełnie się zmienił, oczywiście na lepsze. Teraz stała się dojrzałą, pewną siebie dziewczyną, które umie podejmować stanowcze decyzje. Na szczęście poza tym, styl autorki ciągle pozostaje taki sam jak wcześniej i bez wątpienia jest on jedną z największych zalet.

Nie zmieniło się również to, że fabuła wciąga bezgranicznie i bezpowrotnie. Tak jak podczas dwóch poprzednich części, tak i tym razem nie mogłam oderwać się od lektury i kiedy już zamykałam książkę, mówiąc sobie, że na dzisiaj koniec, to za kilka minut ponownie ją otwierałam, aby jednak kontynuować. Na te kilka godzin całkowicie wyłączyłam się z otaczającego mnie świata i w pełni oddałam się lekturze. Nic dziwnego, kiedy akcja pędziła jak oszalała. Mam jednak mieszane uczucia co do jednej kwestii, a mianowicie tego, że w "Darze Julii" wątek miłosny całkowicie zdominował wszystko inne, a walka z Komitetem Odnowy stanowi jedynie tło. Z jednej strony zaciekle śledziłam przebieg relacji między Julią i Warnerem kibicując im z całego serca, ale przemawiało przeze mnie również małe niezadowolenie, spowodowane tym, że praktycznie cała książka kręci się wokół tej sprawy. Tego chyba bałam się najbardziej. Uważam, że autorka mogła poprowadzić te dwa wątki na równi z sobą, a wtedy byłoby idealnie.

A jak mają się bohaterowie w "Darze Julii"? Jak najbardziej na plus. Dzięki tej części udało mi się pokochać Warnera jeszcze bardziej, jeśli to w ogóle możliwe. Mimo, że ciemna strona jego charakteru stawała się coraz mniej widoczna, to moja sympatia do niego nieustannie rosła. Jego postać przeszła ogromną przemianę i między Warnerem z pierwszej części, a tym z ostatniej pojawiła się ogromna przepaść. Moje serce skradł również Kenji, którego zabawne wypowiedzi niejednokrotnie unosiły kąciki moich ust do góry. Jest on tak pozytywnym i sympatycznym bohaterem, że naprawdę nie sposób go nie polubić. Niestety trzeba przyznać, że przemianę przeszedł również Adam, ale niestety na gorsze. Momentami w ogóle go nie poznawałam, zastanawiając się, czy to aby na pewno wciąż ta sama postać. No bo gdzie podział się ten cudowny chłopak z pierwszej części, którego tak wtedy polubiłam i dlaczego na jego miejsce wskoczył zimny drań?

Autorzy serii często lubią pozostawiać czytelnikowi otwarte zakończenia, dzięki czemu dalszy bieg historii możemy dopisać sami, ale niewątpliwie pozostawia to w nas pewien niedosyt. Na szczęście Tahereh Mafi nie zrobiła niczego podobnego, a swoją serię zakończyła w sposób idealny, którym jestem całkowicie usatysfakcjonowana. Nie mogłabym wyobrazić sobie lepszego czy bardziej ciekawego zwieńczenia historii, bo ten w stu procentach spełnił moje oczekiwania. Owszem, po przeczytaniu epilogu czułam mały niedosyt, jednak był on spowodowany świadomością, że to już definitywnie koniec.

Podsumowując, "Dar Julii" to cudowne zakończenie trylogii, całkowicie podtrzymujące jej wysoki poziom. Książka wywołuje w czytelniku niesamowicie dużo emocji, bezpowrotnie wciągając go w swój świat. Teraz, kiedy wszystkie trzy części mam już za sobą, bez wahania mogę powiedzieć, że ta trylogia właśnie znalazła swoje miejsce na liście moich ulubieńców. Z pewnością wrócę do niej za jakiś czas, aby ponownie przeżyć te niesamowite chwile, a Wam jeszcze raz gorąco ją polecę, bo naprawdę warto. Tylko uważajcie, bo jeśli raz sięgniecie po "Dotyk Julii", będzie wam trudno przestać.

ocena:

9/10