Małgorzata Borochowska "Złamane pióro"

tytuł: Złamane pióro
autor: Małgorzata Maria Borochowska
ilość stron: 357
wydawnictwo: Poligraf

Emily ma za sobą okrutną przeszłość, coś, o czym chciałaby zapomnieć, jednak te wydarzenia zamieszkały w jej umyśle już na zawsze i dają o sobie znać każdego dnia. Z nadzieją na nowy początek, wyjeżdża do domku na wieś, z dala od miastowego zgiełku i zamieszania, gdzie planuje napisać swoją pierwszą książkę. Na miejscu poznaje Jacoba, który bardzo szybko stanie się jej stałym towarzyszem do rozmów przy filiżance kawy.

Kiedy sięgałam po tę książkę, zupełnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Bowiem na tylnej okładce nie widnieje tradycyjny opis fabuły, lecz dwa krótkie fragmenty z powieści, które jedynie dają nam przedsmak stylu autorki, ani odrobinę nie wprowadzając do historii. Myślę, że jedyne co mogłam z nich wywnioskować to to, że najprawdopodobniej będę miała do czynienia z romansem. Nie pomyliłam się. Jednak to, co spotkało mnie na kartach tej powieści, nie było typową, ckliwą, przesłodzoną historią, których w swoim życiu już trochę czytałam, mimo że początek jest dość typowy dla właśnie takiej powieści. Przystojny mężczyzna pojawia się na korytarzu uczelni, a dwudziestopięciolatka, która od niedawna może pochwalić się tytułem absolwentki, pochłania go wzrokiem, próbując dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat od swojej przyjaciółki. Może się wydawać bardzo znajome, aczkolwiek książka szybko przerodziła się w coś oryginalnego, z czym wcześniej jeszcze się nie spotkałam.

Główna bohaterka to dość specyficzna osoba, do której trudno jest dotrzeć. Niechętnie mówi o sobie czy o swojej przeszłości, dlatego tak naprawdę niewiele o niej wiemy. Jacob wielokrotnie próbuje dowiedzieć się o niej czegoś więcej, lecz za każdym razem kończy się to niepowodzeniem. Cecha, która chyba najbardziej wyróżnia Emily, to jej skłonność do używania wielu synonimów w swoich wypowiedziach, co dodaje książce nutkę humoru, a przede wszystkim oryginalności. Myślę, że autorka miała dobry pomysł, aby wprowadzić coś takiego do swojego dzieła, gdyż dało to naprawdę ciekawy efekt.

Emily i Jacob często poruszali w swoich dyskusjach wiele trudnych tematów, które codziennie nam towarzyszą. Ich rozmowy o rasizmie, miłości, czy polityce potrafią skłonić do wielu przemyśleń, przez co kilka razy przerywałam na chwilę czytanie, aby przeanalizować słowa bohaterów. Myślę, że wiele z nas mogłoby powiązać je ze swoim życiem, odnajdując w nich część prawdy na swój własny temat.

Do gustu przypadł mi również sposób, w jaki autorka budowała relacje między głównymi bohaterami. Dała im czas na stopniowe poznawanie siebie nawzajem, niczego nie przyśpieszając na siłę. Akcja nie biegnie na łeb na szyję, lecz toczy się dość powoli. Myślałam, że dla mnie, czyli osoby, która uwielbia liczne zwroty akcji, zawiłą fabułę i liczne intrygi, może się to okazać nużące, ale wcale takie nie było. Emily nie zakochuje się w Jacobie już na samym początku, lecz z upływem czasu dojrzewa do tego uczucia. I myślę, że książka mówi właśnie o tym. O poznawaniu siebie, a także o zmierzaniu się z demonami własnej przeszłości.

Można powiedzieć, że "Złamane pióro" zawiera w sobie nie jeden, a dwa wątki, bo obok głównej fabuły, znajduje się również historia, którą główna bohaterka opisuje w swojej książce. Spośród treści właściwej, została ona wyróżniona za pomocą pochyłej czcionki i jest opowieścią raczej fantastyczną, inspirowaną wydarzeniami z życia Emily, przez co okazała się bardzo ciekawym dodatkiem.

Podsumowując, "Złamane pióro" to powieść, która nie tylko opowiada o relacjach między dwójką ludzi. Skłania również do wielu przemyśleń, ale mimo to, jest lekturą bardzo przyjemną i łatwą w odbiorze, przy której można się odprężyć. Historia potrafi wciągnąć, mimo wolnego rozwoju wydarzeń. Myślę, że bardzo wiele osób znajdzie w niej coś dla siebie, dlatego zdecydowanie mogę ją wam polecić.

ocena:

7,5/10

Za możliwość przeczytania książki, serdecznie dziękuję autorce - Małgorzacie Borochowskiej.